2022'de Claudine Lteif, Beyrut'un 60 mil kuzeydoğusundaki küçük bir köy olan Dimane'de, en yakın arkadaşı Michelle Chami'ye eşinin şaraphanesinde yardım ediyordu. İki arkadaş, erkeklerin ezici bir çoğunlukla liderlik pozisyonlarını elinde tuttuğu Lübnan şarap endüstrisinin perde arkasında rahatsız edici bir şey fark ettiler: Kadınların görünmeyen emeği.Lübnan'da şaraphanelerin büyük kısmı erkeklerin hâkimiyetindeyken, ülkenin bağ işçilerinin çoğu kadınlardan oluşuyor ve bu kadınların çoğu da Suriyeli mülteciler. Bu kadınların bir yandan ev işlerini idare etmeleri beklenirken bir yandan da emekleri için erkek meslektaşlarından çok daha az ücret alıyorlar.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü'nün (FAO) Lübnan'da yaptığı 2022 tarihli bir araştırma, tarım sektöründeki kadınların günde ortalama 14-16 saat çalıştığını belirledi. Bu işin önemli bir kısmı ücretsiz olarak yapılıyor.</li></ul>Kuzeyde ve doğuda Suriye ile güneyde İsrail arasında sıkışmış olan Lübnan'ın karmaşık kimliği, ülkeyi birçok siyasi çatışmanın merkezi hâline getirdi. İçsavaş 1990'da sona erdiğinden beri şarap üreticileri, 2006'da İsrail ile kısa ama kanlı mücadeleye, küresel pandemiye, mali krize ve başkent Beyrut'ta 2020'de meydana gelen patlamaya rağmen ayakta kalmayı başardı.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/3/1732702416881.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.83" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Etiketlerde ekibinin parçası kadınların fotoğrafları yer alıyor. Son haftalarda, İsrail hava saldırıları Beyrut'u ve ülkenin diğer bölgelerini vurdu. Bu saldırılar kuzeyde ve doğuda şarap bölgelerine giderek daha da yaklaştı. Lübnanlı şarap üreticileri bir kez daha güvenlikleri ve geçim kaynakları konusunda endişeli. Bu çalkantılı ortamda, Lübnanlı şarap üreticisi kadınlar, özellikle şarap üreticilerinin ikinci veya üçüncü nesil kızları, liderlik için dizginleri babalarından ve büyükbabalarından almaya başladılar.Lübnan doğumlu Lteif ve Chami, şarap üreticisi bir aileden gelmiyor. Kuzey Lübnan'daki üzüm bağlarında güneşin altında saatlerce üzüm hasadı yapan onlarca Suriyeli mülteci kadın olduğunu ilk kez gördüklerinde, sadece kendileri imalathaneye girmekle yetinmemeye, bu kadınlara da eşit ücret ve daha iyi çalışma koşulları sağlamaya karar verdiler. Arapçada dişil "o" anlamına gelen Heya Wines’ı kurmak için böylece yola çıktılar.Lteif ve Chami şu anda, karbonik maserasyon, amforalarda fermantasyon ve düşük kükürtlü uygulamalar gibi tekniklerle yerel Lübnan üzüm çeşitlerini de kullanarak doğal şarap üretiyorlar. Şişeler "Farha" (sevinç), "Kanz" (hazine) ve "Ward" (gül) gibi isimlerle adlandırılıyor. Etiketlerde ise ekipten kadınların fotoğrafları yer alıyor.

apéro

Lübnan'ın şarap endüstrisi günlük elektrik kesintilerinden savaşa, birçok zorlukla mücadele ediyor. Bütün bu kargaşaya rağmen, Heya Wines'ın kurucuları erkek egemen bir alanda kadınları güçlendirmeyi önceliklendiriyor.

Michelle Chami ile ilgili hikayeler